تشدید درمان بلافاصله پس از عدم موفقیت درکنترل قندخون با متفورمین میتواند به بهبود مدیریت دیابت نوع 2 کمک کند
18 اوت 2016- بر اساس یک مطالعه ی جدید درآمریکا، تشدید درمان بلافاصله پس از شکست درمان با متفورمین درافراد بالغ مبتلا به دیابت نوع 2، میتواند به بهبود هموگلوبین A1Cاین بیماران کمک کند.دراین مطالعه افرادیکه بلافاصله پس ازشکست درمان با متفورمین تحت درمانهای شدید دیگر قرار گرفته بودند نسبت به افرادیکه تشدید درمان برای آنها با تأخیرانجام شده بود، مقایسه شدند.
درایالات متحده رویکرد متفاوتی به تجویز دارو برای مبتلایان به دیابت نوع 2 وجود دارد. دربریتانیا بر اساس توصیههای سازمان NICE، یک الگوریتم تجویز دارو با در نظر گرفتن کنترل قندخون (HbA1c) و تعدادی عوامل دیگر تدوین میشود.
در این تحقیق، دانشمندان کلینیک کلولند به بررسی مبتلایان به دیابت نوع 2 که در درمان تکی بامتفورمین موفق به دستیابی به اهداف قندخون خود نشده بودند، پرداختند. در مجموع از 5239 بیمار که در فاصله ی 2005 تا 2013 به این بیماری مبتلا شده و حداقل در طی یک دوره ی 3 ماههی با درمان با متفورمین موفق به دستیابی به مقدار هموگلوبین A1Cهدف خود نشده بودند، ثبت نام گردید.
محققان به بررسی تفاوت زمانی بیماران تحت درمان فشرده بلافاصله پس از شکست درمان با متفورمین(6 ماه پس از شکست درمان) پرداخته و دریافتند که درمان شدید بلافاصله پس از شکست درمان با متفورمین در 62 درصد از بیمارانی که مقدار هدف هموگلوبین A1C آنها 7 درصد (53 میلی مول در مول) بود و در 69 در صد از بیمارانی که نتواسته بودند به مقدار هدف هموگلوبین A1C7.5درصد(58.5میلی مول بر مول) دست یابند و در 72 درصد از بیمارانی که به مقدار هدف هموگلوبین A1C8درصد نرسیده بودند، انجام شده بود.
درمیان هر 3 دسته از بیماران، تنها بیماران دیابتی موفق به دستیابی به مقدار هدف هموگلوبین A1C خود شده بودند که درمان فشردهی آنها بدون تأخیر و بلافاصله پس از شکست درمان با متفورمین آغاز شده بود.
نویسنده ی این تحقیق دکتر Pantaloneمیگوید:نتایج تحقیقات ما نشان داد که تعداد قابل توجهی از بیمارانی که دیابت نوع 2 در آنها به تازگی تشخیص داده شده است، بلافاصله تحت درمان شدید پس از شکست درمان با متفورمین قرار نمیگیرند( در طی 6 ماه پس از عدم موفقیت درمان با متفورمین).
همچنین این مطالعه نشان داد مداخله ی زودرس (شش ماه) میتواند منجر به دستیابی سریع تر به اهداف هموگلوبین A1Cشود.دکتر پنتالونه میگوید: این یافتهها باید در ارزیابی پاسخ به درمان با متفورمین برای بیماران دیابت نوع 2 درنظر گرفته شود، ما باید مقدار هموگلوبین A1C بیمارانی که بیماری دیابت نوع 2 در آنها به تازگی تشخیص داده شده است و تحت درمان اولیه با متفورمین و تغییر شیوه ی زندگی قرار گرفته اند را در طی 3 ماه بررسی کرده و درصورت عدم دستیابی به هموگلوبین A1Cهدف (HbA1c < 7%) درمان آنها را تشدید کنیم.
نتیجهی این مداخلات زودهنگام و تهاجمی بر سایر نتایج بالینی بیماران و در رسیدن به مقدار هدف هموگلوبین A1Cدر مطالعات آتی بررسی خواهد شد.
نتایج این تحقیق بصورت آنلاین در مجلهی Diabetes Careمنتشر شد.
منبع:
www.diabetes.co.uk/news/2016/aug/early-intensification-could-improve-hba1c-in-type-2-diabetes-patients-struggling-with-metformin-96982626.html